Ruhu'l Beyan – Cilt 15

Rivâyet edilir ki Rasûlullah (s.a.) Rum kralı Kayser’e kendisini İslam’a çağıran bir mektup yazdı. Kayser O’nun mektubunu okudu, öptü, başının ve gözlerinin üzerine koydu. Ardından mektubu mühürledi ve göğsünün üzerine bağladı. Sonra Rasûlullah (s.a.)’in mektubuna cevap olarak şu mektubu yazdı: “Şüphesiz biz senin peygamber olduğuna şâhidlik ediyoruz. Fakat Allâh’ın Îsâ (a.s.) için seçtiği eski dini terk etmeye gücümüz yetmiyor.”
(Bu mektup okununca) Hz. Peygamber (a.s.) memnun oldu ve şöyle buyurdu:
“(Mektubum yanlarında bulundukça) Onların saltanatı kıyâmete kadar devamlı olacaktır.” Farslar hakkında ise şöyle buyurdu: “Bir veya iki darbe yedi mi ondan sonra Fars diye bir şey kalmaz. Rumların ise nesilleri çoktur. Ne zaman bir nesil gitse/yok olsa yerine başka bir nesil geçer. Ebediyetin sonu ise ne kadar uzaktır!

Hirakl’di. O, ilk olarak altın para (dînar) bastıran ve para ile alışverişi icad eden kimsedir.

Rumlar, İbrahim (a.s.) oğlu İshak oğlu Iys oğlu Rûm’un çocuklarıdır. Onlardan ilk Rumlar, Nuh (a.s.) oğlu Yâfes oğlu Yûnan oğlu Rûm’un çocuklarıdır. Fars ise Nuh (a.s.) oğlu Sâm oğlu Fâris’e nisbet edilen millettir.

Fakîr (Bursevî) der ki: “Elif. Lâm. Mîm”in “Elif”i bütün taayyünâtın başlangıç yeri olan emr âlemine, “Lâm” varlık mertebeleri (vücûdiyyât) arasında vâsıta (vasat) olan ruhlar âlemine, “Mîm” ise tenezzülât ve istirsâlâtın sonu olan mülk âlemine işârettir. “

“Elif. Lâm. Mîm” Büyüklüğümüzü tanıyan imtihanlarımıza ülfet eder/alışır. Cemâlimizi gören kapımızdan ayrılmaz. Hizmetimize devam eden yakınlığımıza erdirilir.
Ey genç, gönlünü Allâh’ın zikrine ve tevhîdine teslim et. Canını O’nun aşk ve muhabbetiyle meşgul et. O’nun dışındakilere iltifat etme. Kim O’ndan gayriye dönüp bakarsa, gayret kılıcı o kimseyi helâk eder. Kim Cenâb-ı Hakk’ın gönderdiği belâlardan inler, feryat ederse, dostluk dâvâsında samîmî değildir.

“Mukattaa harfleri rabbânî senâlardır. Her harfi, Hakk’ın senâ edildiği bir sıfata işârettir. Bunlardan “Elif”
ulûhiyetten, “Lâm” lütuftan, “Mîm” ise mülkten kinayedir.
Yine denilmiştir ki: “Elif”, “Allah” ismine; “Lâm” Cebrâîl’in lâm’ına, “Mîm” ise
“Muhammed” ismine işârettir. Yâni Allah -celle celâlüh- Cebrail (a.s.) vâsıtasıyla Hz.
Muhammed (s.a.)’e vahiy gönderdi, demektir.