Вольга Гапеева

мы з розных сінтаксісаў
і мне так бракавала
кропкі
каб абярнуць складаную залежнасьць
ў асобны просты сказ

і ніякіх табе перамоваў
па ўладкаваньні канфліктаў у сэктары сэрца
ведай сабе захоўвай нэйтралітэт
начапіўшы на галаву пакет
можна ўявіць сябе паветраным шарыкам
і болей не клапаціцца пра кісларод

там сапраўды ёсьць рамантыка разгубленага шаленства
дзе адчуваеш сваю непатрэбнасьць і шахеразадства
тысяча і адна сэкунда ў абдымках
а потым (а зранку)
сабак напаткаю непадалёк ад гатэлю
яны будуць шукаць дарогу назад да твайго верша
адкуль зьбеглі мінулай ноччу
напэўна хацелі праверыць
ці сапраўды ў гарах ужо зіма