Jose Mauro De Vasconcelos

gökyüzünde maviden baska renk yoktu

Zeze, agliyorsun...

Geçer.

Hep senin yaninda olmak isterdim, biliyor musun?

Neden?

Çünkü dünyanin en iyi insanisin. Senin yanindayken beni kimse azarlamiyor ve günisiginin yüregimi mutlulukla doldurdugunu hissediyorum.

Ilki basarili olmazsa bir daha yapamaz insan ya da yapmak istemez.

Onun sesini duymamak büyük eksiklikti benim için.

Onu yüregimde öldürecegim, artik sevmeyerek

Elimden gelse, seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç

durmadan konusurdum.

Bu kadar yola nasil benzin yetistiririz?

Gider gibi yapariz.

Ben sana bütün hayallerimde yer veriyorum.

Aci, insanin birlikte ölmesi gereken seydi

Kendimi yeryüzünün en talihsiz kişisi sayıyordum.