Без жалю пакідаю гэты няшчасны глухі горад, дзе праўчыўся чатыры доўгіх гады і дзе ўсе мы мелі столькі думак і жаданняў, надзей і планаў, ціхіх радасцей і ўцех, юнацкага сяброўства...
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Надумаўся ўзяцца за сялянскую працу, працаваць да поту, гаварыць з людзьмі, казаць ім аб вызваленні і лепшым жыцці, усведамляць іх... Адпачнуўшы троху ў бацькі, паехаць зноў у свет, на сваю працу, а там ужо будзе відаць, што і як
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
«Вось яны, гаспадары краю, будзь яны прокляты
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
паны на парцы стаеннікаў.
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Хацелася кінуцца на яе ніц, прытуліцца блізенька грудзьмі і галавою і заплакаць
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Пайшоў туды, дзе была дзедава могілка сярод могілак усяе радні.
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
была б добрая мне жонка, каб я не ўчыўся і сядзеў на мужыцкай гаспадарцы... А падумай я зрабіць гэта цяпер, усе будуць супраць мае думкі
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Лявон ідзе чысцейшы за ўсіх, яму нават няма патрэбы мыцца, даволі памыць толькі рукі, але затое на сэрцы ў яго так дрэнна, як ні ў кога.
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Пустота нейкая засцілала яго ўсяго. Найлепей было б зрабіць сабе смерць, і нават там, на чужыне, не едучы дамоў
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Усе бачылі, што Лявон стараецца, і самі стараліся, каб ён не збіўся і каб не было яму сорамна