Elimde bomba, avazım çıktığınca iki kez haykırdım:
— Yat! Yaaat!
Nasıl dehşetle bağırmışım ki çember olmuş subaylar birden yerle bir oldular. Bomba elimde, içi başka tür bombalarla dolu sandığa ters dönüyorum ki, öteki bombalar da patlamasın. Tam dönüşüm sırasında, gümmm… Ben yerdeyim, heryanımdan kanlar fışkırıyor. Ya sakat, ya yarım kaldıysam… Ölmedim diye bende bir üzüntü ve elbet çok büyük bir utanç… Size bu olayın daha müthiş biyanını anlatayım. Tabur komutanım Binbaşı Ziya Bey, bomba patladıktan sonra tepeye çıkmış, tabancası elinde haber bekliyor. Ne haberi? Subaylardan ölenler olursa, tabancasının namlusunu şakağına dayayıp tetiğe basacak. Çünkü benden sonra sorumlu o…
