Doqquz hekayə

«İki əlin çəpiyinin səsini biz bilirik.
Bəs tək əlin səsi varsa, görən, o səs necədir?»

əlin çəpiyinin səsini biz bilirik.
Bəs tək əlin səsi varsa, görən, o səs necədir?»

«Seks ya nəşədir, ya da cəhənnəm əzabı»

Beşinci mərtəbədə düşdü, dəhlizin o biri başına tərəf getdi. Beş yüz yeddinci otağa girdi. Otaqdan dəri və lak iyi gəlirdi. Bir müddət dinməzcə dayanıb, qoşa yerli çarpayıda yatmış qıza tərəf baxdı. Sonra gəlib çamadanını götürdü, açdı, paltarların altını eşələyib, oradan tapançasını tapıb götürdü. Onun patron darağını çıxartdı, baxdı, sonra qaytarıb yerinə qoydu. Çaxmağı çəkdi. Gəlib qızın böyründə oturdu, onun üzünə baxdı, sonra tapançanı qaldırıb sol gicgahına dirədi və barmağını tətiyə basdı.

«İki əlin çəpiyinin səsini biz bilirik.
Bəs tək əlin səsi varsa, görən, o səs necədir?»

Xakuin Osö Zen-Budda kəlamı

– Bəs onda ona niyə ərə gedirdin? – Meri Ceyn dedi.
– Allah bilir. Mən nə bilim. Mənə deyirdi ki, Ceyn Ostini sevir. Deyirdi onun romanları həyatda ona çox şey verib. Hə, hə, elə beləcə də deyirdi. Biz evlənəndən sonra isə məlum oldu ki, onun heç bircə kitabını da oxumayıb. Bilirsən onun ən sevimli yazıçısı kimdir?
Meri Ceyn başını buladı.
– L. Menninq Vays. Heç adını eşitmisən?
– Yoox.
– Mən də eşitməmişəm. Heç kim eşitməyib. Alyaskada acından ölən dörd nəfər haqqında kitab yazıb. Leo heç kitabın adını da yadına sala bilmir