Hayvan Çiftliği

On iki ses hiddetle bağırıyor ve on ikisi de birbirine benziyordu. Artık domuzların yüzüne ne olduğunu sormaya lüzum kalmamıştır. Dışa­rıdaki hayvanlar, bir domuzdan bir insana, bir insandan bir domuza, gene bir domuzdan tekrar bir insana baktılar. Fakat hangisinin domuz, hangisinin insan olduğunu bilmek imkânı kalma­mıştı.

İnsan, mahsul vermeden sadece yiyen tek mahlûktur.

"Eğer sizin karşınızda uğraş­maya mecbur olduğunuz aşağı derecede hayvan­larınız varsa, bizim de aşağı sınıflarımız var!"

Hayvanlar turp tarlasının otlarını ayık­lıyorlardı. Başlarını kaldırmadan, domuzlardan mı, yoksa insanlardan mı daha fazla korkmak lâzım geldiğini kestiremeden dikkatle işlerini yap­makta devam ettiler.

Bir iki dakika, duvardaki zift üstüne yazılan beyaz harflere durup baktılar.

"Gözlerim görmüyor. Gençken bile oradaki yazıyı okuyamıyordum. Fakat bana duvar değişmiş gibi geliyor. Benjamin, yedi emir eskisi gibi mi?" dedi.

Benjamin, ömründe ilk defa, kaidesini bo­zarak yazıyı Clover'e okudu. Orada bir tek emir kalmıştı. O da:

"Bütün hayvanlar müsavi, fakat bazı hay­vanlar ötekilerden fazla müsavi" idi.

O günden sonra, çiftlik işlerine nezaret eden bütün domuzların ön ayaklarında bir kamçı taşımaları artık garip gelmiyordu.

Hayatları müşkül, ümitlerinin hepsi tahakkuk etmemiş olabilirdi; fakat onlar başka hayvanlar gibi değildiler. Eğer aç kalıyorlarsa, zalim insanları doyurmak için aç kalmıyorlardı, eğer çok çalışıyorlarsa hiç olmazsa kendileri için çalışıyorlardı. Aralarında hiçbir mahlûk iki ayaküstü yürümüyor, aralarında hiç­bir mahlûk diğer bir mahlûka efendi demiyordu. Bütün hayvanlar müsaviydi.

Aralarında daha yaşlı olanlar, hafızalarını karış­tırarak, dolup geçen hatıralar arasında, Jones'in çiftlikten kovulduğu ilk günlerde işlerin daha iyi mi, yoksa daha kötü mü gittiğini tahmin etmek istiyorlar, fakat bir türlü bugünkü heyetleriyle mukayese edecek bir şey bilmiyorlardı. Önlerin­de, her şeyin günden güne daha iyi gittiğini an­latan Squealer'in listesinden başka bir şey yoktu.

Ha­yatları yeryüzünde emek ve açlık içinde geçiyordu, buna karşı herhangi bir yerde, daha iyi ve daha mesut bir âlemin bulunması hem doğru, hem de adalete uygun değil miydi?

Boxer, "demek zaten evvelden bizim olan şeyi kazanmış oluyoruz" dedi.

Harp, harptir. Tek iyi insan, ölü insandır.