Mahşer(Sansürsüz Tam Metin)

Ralph’in açtığı kapıdan içeri girdikleri an içindeki günahı hissetti. Günahların anası olarak düşündüğü günahı. Günahların babası hırsızlıktı; On Emir’den her biri, sonuç olarak buna bağlanırdı: “Çalmayacaksın.” Cinayet, hayatı çalmaktı; zina, eşi çalmak; açgözlülük, sırrı; küfür, Tanrı’nın adını cennetteki evinden çalıp bir fahişe gibi sokaklara düşürmekti. Asla bir hırsız olmamıştı. Ufak çaptaki araklamalar sayılmazdı.

Hapscomb’un benzin istasyonu, Houston’dan yaklaşık yüz seksen kilometre uzaklıkta, dört yol ağzına kurulmuş, kayda değer bir özelliği bulunmayan Arnette kasabasının kuzeyinden geçen 93.

Pratikte işe yaramıyorsa bu hislerin ne anlamı var? Ofisinde masada otururken, aniden karının marketten dönerken bir trafik kazasında öldüğünü hissetmenin sana ne faydası var? Nasılsa biri arayıp sana haber verecek, değil mi? Bir zamanlar öyle bir yeteneğimiz varsa bile şimdi çoktan zayıflamış, neredeyse yok olmuş. Kuyruklarımız ve kürklerimiz gibi.

Ve kumsalda bir ateş varsa, mutlaka birinin gitar çalması gerekirdi. Bu, hayatın yazılı olmayan kurallarından biriydi.

“Özür dilerim,” dedi Larry. “Ben... o sözleri söylemeye hakkım yoktu.” Aslında vardı, ama neyse. Özür dilenince işler düzelirdi. Dünyada işler böyle yürürdü.