Ben Seni Sonbaharda Tanıdım

İncindim baharım;

Ayazın vurdu yüreğime.

Üşüdüm; rüzgarın esti en kuytu günlerime.

Güneşim saklandı kara bulutlar ardına;

Isınamadım sevginle.

Yapraklar bile sarardı gitti Gidişinle;

Ben seni ilkbaharım sandım; Son bahar koymuşlar adını;

Anlamadım

Henüz vakit var; pes etmiyorum hayat.

Ne olur beni fazla hırpalama ve biraz rahat bırak.

Tıka kulaklarını birkaç gün, sağır misali hayata.

Ne söyleyen ol, ne dinleyen.

Dene hayatı hadi, hep o değil ya;

Birazda sen hayatı yor.

Dikenli yollarını, dik yokuşlarını çıkma bugün yaşamın.

Suçu yok, ne günün ne de akşamın.

Haydi gönül!

Cilvelenme her aşk yarasından sonra yine.

Sen değil miydin sevsen de, sevmesen de geçiyor diyen sene.

Bedenim, sen suskun kal.

Ama atmaktan da vazgeçirme kalbimi.

Yaşa diyorsam, sessiz tepkisiz.

Ve bir nasihat;

Mümkünse sevgisiz.

Düşünmek zor olan, unutmak kolay.

Usulüne uygun yapmalı şu işi, sevmiyorsa sevmemeli mesela, özlemle bekleyene açmalı kucağı, vazgeçip kaçana değil,

Alışılagelmişse sevgi acıtır yüreğini.

sahte her şey;

Her şey bir masal.

şart saydım kendime tebessüm etmeyi.

YALANDAN SENİNİM

Zor biliyorum sevmek,
Sevdirmek, inandırmak seni aşka.
Olacaksan benim ol gerçekten diyorsun;
Gerçeğin ötesine geçemesen de.
Yalan değil özlemim oysa
Yalan değil sevgim.
Yalandan seninim oysa.

Bir sevda vardı bir zamanlar;
Az önce yanından geçti bilemedin.
Öyle deli dolu; öyle aşıktı o sana.
Sen onu bile sevemedin.
Çünkü yalandı sevdim sandığın sevdaların.
Bu kadar boş, bu kadar umursamaz oldu yüreğin.
Kimse seveceğine inanmadı ki senin.
Vazgeçti sevdi sandığın sevgilerin;
Ve yalandı sevdim sandığın sevdaların.