Aldanan Kadın

“Anna, doğanın aldatmacasından ve alaycı korkunçluğundan söz etme. Ben nasıl onu küçümsemediysem sen de küçümseme. Oraya, sizden ve ilkbaharın olduğu şu hayattan uzağa istemeye istemeye gidiyorum. Fakat ölüm olmasa ilkbahar ne olurdu ki? Ölüm, hayatın önemli bir aracı ve eğer benim için yeniden diriliş ve aşk hevesi kılığına girdiyse bu bir kandırmaca değil, iyilik ve lütuftu.”

Umut bu; bir şey düşünmüyor; hele mihrabı, hiç düşünmüyor.

Fakat mutluluk ve gurur, bu tip durumlarda acıyla iç içedir, onunla bir ve aynıdır; dolayısıyla sen merhamet beklemesen de seni seven ve kendine acıyıp bu saçma büyüden kurtulmaya çalışmanı dileyen insanlar sana merhamet eder.