Clarissa

Korkmak binlerce defa ölmek demektir, ölümün kendisinden beterdir...

İnsanlar Kızıldeniz gibidir: Asa onları ayırdıktan hemen sonra tekrar bir araya gelirler.

Varlığınız hemen hiç hissedilmiyor, belki siz de kendinizi yeterince hissetmiyorsunuz

Her insanın, düşün insanının da ve hatta özellikle onun beyninde karanlık kalmış, kendi aklının aydınlatamadığı bir bölgesi vardır –Napoleon'un aile takıntısı vardı, Dostoyevski'nin kumar, Balzac ise hem oyun yazarı hem de işadamı olmak konusunda takıntılıydı.

Bir saat hiçbir şey düşünmemek! Bu kaybedilen bir zaman değildir." Şu an, yaşamaktan başka hiçbir şey arzulamıyordu.

Bir ülkenin önemi, onun ölmüş büyüklerinin sayısıyla orantılı değildir. Yaşayanları önemlidir. Hem de tepedekiler ve onların üstündekilerde değil, sıradan insanlarda yaşamaya devam eder. Ben onları her yerde arıyorum. Çünkü olağandışı olanı aramak yanlıştır

Şöyle düşünebilecekleri aklına geldi: "Hiç de çekingen değil." Bu duygu kendinden bir parça gibiydi, içini ısıtıyordu, tıpkı Leonard'ı bir dost olarak gördüğünde hissettiği gibi, kendini diğer insanlara açarak, vererek, sevinçlerini paylaşarak "kendini hissedebiliyordu." Göğsündeki rüzgârı daha önce hiç olmadığı kadar duyuyordu.

Elli yıl içerisinde yalnızca bir şey gördüm ve öğrendim, hayatta yalnızca bir şey dört dörtlük yapılabilir... Yalnızca bir şey, ama onu da tam yapmak gerekir. .. Bunun ne olduğu önemli değildir, kimse kendini aşamaz, ama hayatını bir tek şeye odaklayan, doğru bir şey yapmış o

Size hiçbir şey söyleyemem, hiçbir tavsiye veremem... İnsan kendi doğrusunu bile bilemez...

İnsan bir işi gerekli olduğu için yapmalıdır, kraliyet ailesinden bir teşekkür almak için değil.