Ömer Faruk Dönmez Hep Aynı Hikâye'den sonra ikinci hikaye kitabı Bir Kitap Bir Balta'yla, Dostoyevski ve Oğuz Atay'ın izinden giderek açtığı yolu genişletiyor, bugüne daha derinden bir bakış yakalıyor. Mizah dergisi Cafcaf'taki Hamza karakteriyle de dikkatleri çeken Dönmez Atlılar, Huruç, Ay Vakti ve Hece Öykü'de yayımlanıp ikinci kitabında bir araya getirilen bu hikayelerinde «yabancı" ya da yabancılaşmış birinin gözünden (bu kişi bir sinek, hafızasını kaybetmiş bir felsefe profesörü, bir ölüm meleği, pantolonunu giymeyi unutup işe giden biri ya da ayda şatosu olan “normal” bir adam olabilir) ilk kitabında da görülen modern şehir hayatının eleştirisi izleğini sürdürüyor; insanın maruz kaldığı çeşitli baskıları ve insanlar arası ilişkilerin (özellikle evlilik kurumunun) bugünkü durumunu teşhis ediyor. Fakat bu izleği daha somut bir alana, daha çok bugüne taşıyor. Bunu yaparken de yine bilinç akışından, absürt olaylardan ve ironiden yararlanıyor.
Saatler uçamazlar ve kafalarına yumruğu yerler. Çünkü insan denen bu arkadaşlar, sabahları hem uyandırılmak hem de kendisini uyandırana kızma hakkına sahip olmak isterler.
birlikte yaşamak zorunda olduğunuz kimseleri sevmiyorsanız değişik yöntemlere başvurmanız gerekir