лёкай яшчэ раз выйшаў да яе і торкнуў ёй у скурчаныя ад холаду пальцы нейкія бумажкі... - Ад пана!.. Яна нават не чула, як з яе акалелых пальцаў выпаў гасцінец роднага, доўгажаданага сына. Некалькі трохрублёвых прыліплі да макраватага тратуара...
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
як апынулася на шумным тратуары каля варот, яна сама не памятала..
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Ён бразнуў дзвярамі і пайшоў у пакоі...
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
, старушка! Я цябе... не знаю...
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Чаму вы пускаеце ў пакой розных жабрачак шалёных?!
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Лаўручок мой! Сынок! - як непрытомная, кінулася да яго Тэкля
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Я да сына свайго іду, да Лаўрука!
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Стукалася, стукалася яна ў дзверы, пакуль нехта адчыніў, высунуўся напалову, паглядзеў на яе і крыкнуў: - Ідзі, ідзі
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Тэкля ідзе ды ідзе... Млеюць старыя ногі
Екатерина Фёдороваidézett6 évvel ezelőtt
Цыпрук гаварыў... Як гэта ён мяне не прыме? Я ж - яго матка!.. Я ж яго гадавала і карміла... Ён жа - уся пацеха мая.